ΕΠΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ: ΑΠΟΦΑΣΗ ΟΕΝΓΕ
ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΙΣ ΑΛΛΑΓΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΙΑΤΡΙΚΗ ΕΙΔΙΚΟΤΗΤΑ
Αθήνα 15 Φεβρουαρίου 2017
Α.Π: 7754
Η Κυβέρνηση ξεκίνησε συζήτηση για να φέρει αλλαγές στο υπάρχον νομοθετικό πλαίσιο για τις ιατρικές ειδικότητες με στόχο να ψηφιστεί νέος νόμος. Το έγγραφο που προέκυψε από την πρώτη συνάντηση του ΚΕ.Σ.Υ με επιστημονικές εταιρείες και φορείς στις 22/4/2016 θέτει τα βασικά σημεία για συζήτηση που αφορούν την ειδικότητα.
Με τη μορφή νομοσχεδίου, οι αλλαγές αυτές, είχαν διατυπωθεί το 2012 χωρίς όμως να προχωρήσει η διαδικασία. Η ουσία των σημερινών αλλαγών παραμένει η ίδια.
Οι συγκεκριμένες αλλαγές προβάλλονται από την Κυβέρνηση ως απάντηση σε υπαρκτά προβλήματα της εκπαίδευσης των γιατρών, στο χρόνο αναμονής για την έναρξη της ειδικότητας κλπ. Στην πραγματικότητα όμως επιδιώκουν την προσαρμογή του συστήματος ιατρικής εκπαίδευσης και μετεκπαίδευσης στις ανάγκες του εμπορευματοποιημένου Δημόσιου συστήματος Υγείας – Πρόνοιας,σε συνθήκες ενίσχυσης συνολικά της επιχειρηματικής δραστηριότητας στο χώρο της Υγείας.Αυτό υπηρετούν οι προτάσεις για τον τρόπο οργάνωσης της εκπαίδευσης και τη «ρύθμιση» του αριθμού των γιατρών σε κάθε ειδικότητα.
Στόχος των αλλαγών που προωθούνται είναι:
-Η δημιουργία «φίλτρων» στην εκπαίδευση που οδηγούν αναπόφευκτα σε διαφορετικές κατηγορίες γιατρών σε ότι αφορά τη γνώση και τις δυνατότητες επιστημονικής εξέλιξης.
-Η δημιουργία μιας πλειοψηφίας φθηνού επιστημονικού δυναμικού με βασικές γνώσεις, περιορισμένες δυνατότητες ,περισσότερο εκτελεστικό χαρακτήρα στην εργασία αλλά και λιγότερα δικαιώματα.
-Η δημιουργία ενός μικρότερου τμήματος γιατρών ,μιας ελίτ, υψηλής εκπαίδευσης και ειδίκευσης που θα έχει επιτελικό ρόλο στις ιατρικές εργασίες, στην έρευνα, στην οργάνωση και διοίκηση του συστήματος υγείας και περισσότερα δικαιώματα μισθολογικά,επαγγελματικά κ.λ.π. Αυτή η διαφοροποίηση θα υπάρχει αντίστοιχα και ανάμεσα στις μονάδες υγείας, στα ερευνητικά κέντρα κλπ.
-Η πιο στενή σύνδεση του συνόλου της εκπαίδευσης με τα επιχειρηματικά συμφέροντα από το πανεπιστήμιο μέχρι και μετά την ειδικότητα, σε ολόκληρη την επαγγελματική σταδιοδρομία του ιατρού. Με τις φαρμακευτικές εταιρείες, τις εταιρείες βιοϊατρικής τεχνολογίας να έχουν ακόμα πιο αποφασιστικό ρόλο εκτός από την έρευνα και στην εκπαίδευση.
ΣΥΝΤΟΜΗ ΚΡΙΤΙΚΗ ΣΤΙΣ ΑΛΛΑΓΕΣ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΑ “ΣΗΜΕΙΑ” - ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΤΟΥ ΚΕΣΥ.
”Πρόγραμμα σπουδών (ανά έτος ειδικότητας) και σαφής ποσοτικός και ποιοτικός καθορισμός των προς απόκτηση δεξιοτήτων...”, “Αξιολόγηση ανά έτος και ανά δεξιότητα της προόδου του…’’
Καταρχήν για άλλη μια φορά αντικαθίσταται η “γνώση” από τη λέξη “δεξιότητα”. Δηλαδή όχι βαθιά κατανόηση του αντικειμένου αλλά σκόρπιες, ακόμα και ασύνδετες πράξεις ή πληροφορίες.
Όταν μιλάνε για “Πρόγραμμα σπουδών ανά έτος και ...αξιολόγηση” είναι πασιφανές ότι θα ανοίξει συζήτηση για εξετάσεις ανά έτος ειδικότητας. Μιλάμε για δημιουργία «φίλτρων» στην έναρξη ή και στη συνέχεια της ειδικότητας και μπορούν να έχουν ως αποτέλεσμα τη διαμόρφωση ενός αριθμού αποφοίτων, εργαζόμενων στο σύστημα υγείας, χωρίς επιστημονική εξέλιξη, με περιορισμένα επιστημονικά και εργασιακά δικαιώματα, και χαμηλότερα αμοιβόμενους από τους ειδικευόμενους γιατρούς.
Ουσιαστικά το παραπάνω πλαίσιο αντικαθιστά την καθιέρωση των εξετάσεων για την έναρξη της ειδικότητας, που περιλάμβανε το προηγούμενο νομοσχέδιο, αφού οδηγεί στο ίδιο επιδιωκόμενο αποτέλεσμα που σχετίζεται με το τι γιατρούς χρειάζονται για το σύστημα υγείας που αναπτύσσουν.
”Καθορισμός ελάχιστου αριθμού ειδικών προς ειδικευομένους”... και “Κοινή έναρξη ειδίκευσης 2 φορές το χρόνο”.
Ο αριθμός των ειδικευμένων όσο και ο αριθμός των ειδικευόμενων δεν καθορίζεται με το κριτήριο που να καλύπτει πλήρως και σε όλη την Ελλάδα τις ανάγκες της Υγείας του λαού..Ακόμα και αν επιτευχθεί η αντιστοίχιση ειδικών προς ειδικευομένους αυτό μπορεί να γίνει με μείωση του αριθμού των ειδικών και κατ΄επέκταση των ειδικευομένων.Δε λένε από τι θα καθορίζεται ο συνολικός αριθμός των θέσεων ειδίκευσης. Από τις γενικολογίες για «διεθνώς αποδεκτά δεδομένα», τις «δυνατότητες των εκπαιδευτικών κέντρων για επαρκή πρακτική εκπαίδευση», «τον αριθμό των φοιτητών ιατρικής» κλπ, βγαίνει αβίαστα το συμπέρασμα ότι θα υπάρξει σημαντική μείωση των θέσεων ειδικότητας. Εξάλλου η πολιτική της συρρίκνωσης των δημοσίων νοσοκομείων έχει ήδη οδηγήσει στην απώλεια 3500 θέσεων ειδικότητας μόνο μέχρι το 2012.
Επίσης οι σημερινές τεράστιες ελλείψεις, οι σχεδόν ανύπαρκτες προσλήψεις μόνιμων ειδικών γιατρών, αποκαλύπτουν την παραπέρα μείωση της αναλογίας ειδικών προς ειδικευομένων! Εξέλιξη που θα κάνει τις συνθήκες ειδικότητας ακόμη πιο εξαντλητικές για τους ειδικευόμενους, θα υποβαθμίσει και άλλο την εκπαίδευσή τους, θα έχει αρνητικές συνέπειες στις υπηρεσίες που παρέχονται στους ασθενείς. Επίσης θα λειτουργήσει ως ένα επιπλέον φίλτρο για μείωση του αριθμού των ειδικευομένων.
”Υποχρεωτική δημιουργία βιβλιαρίου ειδικευομένου...”
Δηλαδή βιβλιάρια στα οποία ο ειδικευόμενος συμπληρώνει τις γνώσεις ή τις εξειδικεύσεις που αποκτά, συγκεκριμένες κλινικές πράξεις που πραγματοποιεί. Όρος για την απόκτηση ειδικότητας είναι να συμπληρωθεί ο απαραίτητος αριθμός από καθεμία. Δεν πρόκειται για κάποια καινοτομία του ΚΕ.Σ.Υ., ήδη ισχύει π.χ. στη Μεγάλη Βρετανία με τα logbooks.
Ωστόσο προκύπτει το εξής ερώτημα: Πόσα χρόνια θα χρειάζεται π.χ. ένας ειδικευόμενος χειρουργικής για να συμπληρώσει τον απαραίτητο αριθμό χειρουργικών επεμβάσεων με κλειστές πολλές από τις αίθουσες χειρουργείων, όπως και κλειστά κρεβάτια ΜΕΘ; Eπίσης το Logbook δεν είναι μόνο μία λίστα με ιατρικές πράξεις αλλά και “καταχωρήσεις”, “παρατηρήσεις” κλπ που προφανώς θα λαμβάνεται υπόψιν. Δηλαδή θα λειτουργεί ως μέσο για μεγαλύτερη τρομοκρατία, χειραγώγηση και πειθαναγκασμο των ειδικευομένων.
”Καθορισμός ελάχιστων απαραίτητων κριτηρίων (μορίων) συνεχιζόμενης ιατρικής εκπαίδευσης για τη δυνατότητα συμμετοχής στης εξετάσεις”.
Θεσμοθετείται η Συνεχιζόμενη Ιατρική Εκπαίδευση. Υπεύθυνες για την αξιολόγηση και την μοριοδότηση των διαφόρων εκπαιδευτικών δραστηριοτήτων είναι “οι νέες επιστημονικές εταιρίες που πιστοποιούνται ως τα επίσημα συμβουλευτικά όργανα της πολιτείας”. Κατ’ αυτόν τον τρόπο επισημοποιείται η εξάρτηση του ειδικευόμενου ιατρού από τις μεγάλες φαρμακευτικές εταιρείες και τις εταιρείες ιατροτεχνολογικού εξοπλισμού που κατεξοχήν διοργανώνουν και χρηματοδοτούν τέτοιες δραστηριότητες.
Για να το πούμε απλά: Εξαναγκάζουν τους ειδικευόμενους να συμμετέχουν σε ακριβοπληρωμένα συνέδρια, σε ένα συνεχές κυνήγι μορίων, μεταφέρουν την ευθύνη εκπαίδευσής τους στις διάφορες φαρμακευτικές προάγοντας και προωθώντας δικά τους προϊόντα και πολιτικές υγείας.
“Τελικές ενιαίες πανελλαδικές εξετάσεις 2-3 φορές το χρόνο… και καθορισμός επιθυμητής σχέσης ειδικού γιατρού προς πληθυσμό...”
Οι εξετάσεις λοιπόν προσλαμβάνουν χαρακτήρα κεντρικότερο και καθίσταται ευκολότερος ο έλεγχος του αριθμού των επιτυχόντων και κατ’ επέκταση του αριθμού των ειδικευμένων γιατρών. Από τη στιγμή που έχει καθοριστεί συγκεκριμένος αριθμός γιατρών σε κάθε ειδικότητα στην Ελλάδα, η έννοια της επιτυχούς εξέτασης για τη λήψη του τίτλου ειδικότητας είναι σχετική. Μπορεί ένας αριθμός εξεταζόμενων να περνάει τη «βάση», αλλά τον τίτλο της ειδικότητας να παίρνουν, με κριτήριο τη βαθμολογία, τόσοι ώστε να μην υπερκαλύπτεται ο προκαθορισμένος συνολικός αριθμός των γιατρών της συγκεκριμένης ειδικότητας.
“Αξιολόγηση και διαπίστευση εκπαιδευτικών κέντρων πλήρους και μερικής χορήγησης ειδικότητας...”
Τα ζητήματα της «αξιολόγησης και της διαπίστευσης των εκπαιδευτικών κέντρων» είναι άμεσα συνδεδεμένα και εξαρτώμενα από το συνολικό σχέδιο που προωθείται. Επομένως τα κριτήρια θα είναι κατά πόσο τα εκπαιδευτικά κέντρα θα υπηρετούν αυτό το σχεδιασμό, από τον οποίο θα εξαρτάται η στελέχωσή τους, η χρηματοδότησή τους, η λειτουργία τους ή και η κατάργησή τους. Κριτήρια που αντιστοιχούν σε ένα σχεδιασμό μακριά από την εκπαίδευση των γιατρών με στόχο την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών.
“Για το ρόλο των επιστημονικών εταιριών και τη μετατροπή τους σε επίσημα συμβουλευτικά όργανα του κράτους για την ιατρική εκπαίδευση και ειδικότητα”.
Σήμερα υπάρχει ένα τεράστιο πλήθος επιστημονικών εταιριών. Κάποιες είναι οι λεγόμενες κορμού και κάποιες αφορούν υποειδικότητες. Κάποιες από αυτές δεν έχουν ακόμα καν αναγνωριστεί από τις αντίστοιχες ευρωπαϊκές επιστημονικές εταιρίες. Η δημιουργία πολλών εταιριών υποειδικότητας αποτέλεσε, αν δεν φτιάχτηκε για αυτό το σκοπό, όχημα “καταξίωσης”, από τμήμα κυρίως των πανεπιστημιακών γιατρών συνδεδεμένων με επιχειρηματικά συμφέροντα, που μαζί με διάφορες πολυεθνικές διοργανώνουν ετήσια συνέδρια, θεματικά σεμινάρια κλπ.
Οι επιστημονικές εταιρίες (γενικά τα ερευνητικά κέντρα και ομάδες) θα μπορούσαν να έχουν ουσιαστική συμβολή, από τη σκοπιά ικανοποίησης των λαϊκών αναγκών, στο βαθμό που ήταν ενταγμένες σε ένα ενιαίο δωρεάν και κεντρικά σχεδιασμένο κρατικό σύστημα Παιδείας, Υγείας και Έρευνας. Η έρευνα είναι κοινωνική ανάγκη και απελευθερώνει τις παραγωγικές δυνατότητες του ανθρώπου. H συνεχιζόμενη επιμόρφωση είναι απαραίτητη. Δεν μπορεί όμως ποτέ να αναπτυχτεί με κριτήριο να υπηρετεί τις λαϊκές ανάγκες στο πλαίσιο της επιχειρηματικότητας και του ανταγωνισμού.
ΑΞΟΝΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΤΩΝ ΝΕΩΝ ΓΙΑΤΡΩΝ.
Η πρότασή μας αφορά σε ενιαίο, καθολικό, δημόσιο και δωρεάν σύστημα Υγείας - Πρόνοιας. Με πλήρη κατάργηση της επιχειρηματικής δράσης. Με αποκλειστικά κρατική οργάνωση και λειτουργία, με πλήρη χρηματοδότηση από τον κρατικό προϋπολογισμό.
Η πρόταση της ΟΕΝΓΕ για την εκπαίδευση των νέων γιατρών οφείλει να βρίσκεται στον αντίποδα των σημερινών πολιτικών στην Υγεία. Αφορά στην εκπαίδευση του αναγκαίου ιατρικού δυναμικού σε αριθμό και ειδικότητες που θα στελεχώσει το Ενιαίο, Δημόσιο, Καθολικό και Δωρεάν Σύστημα Υγείας, που θα αντιμετωπίζει την Υγεία ως κοινωνικό αγαθό, που ισότιμα πρέπει να απολαμβάνουν όλοι οι εργαζόμενοι και με βασικό προσανατολισμό στην πρόληψη.
Α. Αυτό προϋποθέτει βέβαια και αλλαγή στο πρόγραμμα σπουδών των Ιατρικών Σχολών.
Το πανεπιστήμιο πρέπει να προετοιμάζει τον νέο γιατρό ως επιστήμονα και ως μελλοντικό λειτουργό υγείας. Συνεπώς πρέπει να διασφαλίζεται η στέρεα επιστημονική κατάρτισή του, η κατάκτηση της σύγχρονης γνώσης και η διαλεκτική προσέγγισή της.
Βασικά χαρακτηριστικά του εκπαιδευτικού συστήματος είναι τα εξής:
Αποκλειστικά Δημόσιο και Δωρεάν Σύστημα Παιδείας.
Ενιαίο πρόγραμμα σπουδών σε όλες τις σχολές. Περιεχόμενο που να στηρίζεταιστη σύγχρονη γνώση.
Σύγχρονος εξοπλισμός όλων των Ιατρικών Σχολών. Σύγχρονα δωρεάν συγγράμματα. Αναβάθμιση των κλινικών των δημοσίων νοσοκομείων και ενιαίο πρόγραμμα κλινικής εκπαίδευσης.
Πλήρους και αποκλειστικής απασχόλησης πανεπιστημιακό διδακτικό προσωπικό, ενταγμένου στο Σύστημα Υγείας.
Η απόκτηση του πτυχίου να διασφαλίζει και τα επαγγελματικά δικαιώματα του γιατρού.
Β. Η κτήση ειδικότητας πρέπει να είναι αναπόσπαστο και υποχρεωτικό μέρος της εκπαίδευσης των γιατρών.
Πρέπει να είναι αποκλειστική ευθύνη του κράτους τόσο σε ό,τι αφορά τον αριθμό και την κατανομή των ειδικευομένων ανά την επικράτεια, όσο και καθ’ εαυτή την εκπαίδευση. Κριτήριο για τον καθορισμό του αριθμού των ειδικευομένων στο σύνολό τους, αλλά και κατά ειδικότητα είναι η πλήρης κάλυψη των υγειονομικών αναγκών των λαϊκών στρωμάτων, (λαμβάνοντας υπόψη νοσογόνους παράγοντες και επιδημιολογικούς δείκτες, τη γεωγραφική ιδιαιτερότητα της χώρας κλπ). Να απορροφάται το σύνολο των αποφοίτων των Ιατρικών.
Γ. Ειδικό βάρος να δοθεί στο περιεχόμενο και τις συνθήκες εκπαίδευσης.
Είναι απαραίτητη η πλήρης ανάπτυξη των δημόσιων δομών που θα εμπλακούν στην εκπαίδευση των νέων γιατρών. Να ανοίξουν κατά αυτόν τον τρόπο νέες θέσεις ειδικότητας σε όλα τα επίπεδα (Πρωτοβάθμια, Δευτεροβάθμια, Τριτοβάθμια), ώστε να απορροφάται το σύνολο των νέων γιατρών. Απαραίτητη είναι η βελτίωση και ο εκσυγχρονισμός του εξοπλισμού των κλινικών και των εργαστηρίων.
Η εκπαίδευση να γίνεται βάση ενιαίου προγράμματος, με περιεχόμενο που θα ανταποκρίνεται στη σύγχρονη γνώση και τις εξελίξεις. Στην αποκλειστική ευθύνη του κράτους να είναι και η συνεχής εκπαίδευση των ειδικών. Τα αιρετά Επιστημονικά Συμβούλια των νοσοκομείων να έχουν ουσιαστικό, αναβαθμισμένο ρόλο στην επίβλεψη και στον έλεγχο της ιατρικής εκπαίδευσης σε κάθε νοσοκομείο. Να υπάρχει το δικαίωμα της επιλογής διδακτορικής διατριβής σε κάθε ειδικευόμενο.
Το επιστημονικό δυναμικό που θα αποφοιτά να είναι εξασφαλισμένο επαγγελματικά.
Η ΟΕΝΓΕ απορρίπτει τις αλλαγές που προωθούνται στο σύνολο τους τόσο για τις επιμέρους πλευρές τους, αλλά και γιατί εντάσσονται στη συνολική πολιτική που βαθαίνει την εμπορευματοποίηση του συστήματος υγείας – παιδείας, είναι στην κατεύθυνση της αύξησης της εκμετάλλευσης ασθενών και γιατρών. Η απόρριψή του δε σημαίνει υποστήριξη του σημερινού συστήματος.
Καλούμε τους νοσοκομειακούς γιατρούς σε αγωνιστική ετοιμότητα.Κόντρα στους σχεδιασμούς τους που μας θέλουν φθηνό ευέλικτο επιστημονικό δυναμικό απαιτούμε υψηλού επιπέδου εκπαίδευση-ειδίκευση για δουλειά με δικαιώματα.
Διεκδικούμε
Κατάργηση της αναμονής για την ειδικότητα. Έως ότου μηδενιστεί, ο χρόνος αυτός να είναι συντάξιμος, με πλήρη ασφαλιστικήκάλυψη και επιδότηση στο 80% του βασικού μισθού.
Όχι στις εξετάσεις και σε κάθε είδος φραγμών για την έναρξη, τη συνέχεια της ειδικότητας ή την χορήγηση άδειας ασκήσεως του επαγγέλματος. Μοναδικό προαπαιτούμενο για την άσκηση ιατρικής αποτελεί το πτυχίο.
Ουσιαστική συστηματική εκπαίδευση κατά την ειδικότητα. Η ειδίκευση των γιατρώννα είναι αποκλειστική ευθύνη του κράτους. Καμία συμμετοχή του ιδιωτικού τομέα.
Αποκλειστική κρατική ευθύνη και χρηματοδότηση για δωρεάν εκπαίδευση, επιμόρφωση όλων των γιατρών, για παροχή συγγραμμάτων και συμμετοχή σε επιστημονικά συνέδρια. Αποσύνδεση της εκπαίδευσης των ιατρών από τις επιχορηγήσεις των φαρμακευτικών εταιρειών.
Με βάση τα παραπάνω η ΟΕΝΓΕ:
-Θα συναντηθεί με την πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Υγείας για να εκθέσει τις απόψεις τις για την ιατρική εκπαίδευση
-Καλεί τις Ενώσεις των Νοσοκομειακών Γιατρών να προχωρήσουν σε Γενικές Συνελεύσεις με θέμα την Ιατρική Εκπαίδευση.
