Αθήνα 24 Μαΐου 2018
Α.Π: 8839
ΘΕΜΑ: «Υπουργικές αποφάσεις για τις ιατρικές ειδικότητες και εξειδικεύσεις»
Από το πρωτότυπο κείμενο των Υπουργικών Αποφάσεων με θέμα το χρόνο και το περιεχόμενο ιατρικών ειδικοτήτων και εξειδικεύσεων, που έχει διαρρεύσει σε μερίδα του τύπου και έχει σταλεί για δημοσίευση στο ΦΕΚ, προκύπτει ότι για μία ακόμη φορά επιχειρείτε να προωθήσετε πίσω από τις πλάτες των γιατρών, χωρίς καμία ενημέρωση της Ομοσπονδίας, σοβαρές αλλαγές που αφορούν την ιατρική εκπαίδευση.
Ενδεικτικά αναφέρουμε τα εξής:
-Αναδιαρθρώνεται η δομή και το περιεχόμενο για μια σειρά ειδικότητες. Κύριο στοιχείο η διάσπαση του ενιαίου χαρακτήρα της εκπαίδευσης με συνέπεια την αύξηση της ανομοιογένειας, που έτσι και αλλιώς υπάρχει, εξαιτίας των διαφορετικών συνθηκών που επικρατούν στα διάφορα νοσοκομεία (στελέχωση, υλικοτεχνική υποδομή), άρα και τη δημιουργία ειδικευμένων γιατρών πολλών ταχυτήτων.
Στο σχέδιο της Υπουργικής Απόφασης με θέμα: «Σύσταση, μετονομασία ιατρικών ειδικοτήτων, καθορισμός χρόνου και περιεχομένου άσκησης για την απόκτηση του τίτλου ειδικότητας» προβλέπεται ότι:
-Για την ειδικότητα της Γενικής Ιατρικής, ο χρόνος ειδίκευσης στα επιμέρους τμήματα της βασικής θεωρητικής και κλινικής εκπαίδευσης θα καθορίζεται από το Συντονιστή Εκπαίδευσης με βάση «τις εξατομικευμένες εκπαιδευτικές ανάγκες κάθε ειδικευόμενου». Η θέση της ΟΕΝΓΕ είναι ότι ο καθορισμός του χρόνου ειδίκευσης στα επιμέρους τμήματα π.χ. Καρδιολογική, Πνευμονολογική, Νευρολογική κλπ. δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να είναι στη διακριτική ευχέρεια του εκάστοτε Συντονιστή Εκπαίδευσης. Ο χρόνος ειδίκευσης στα επιμέρους τμήματα πρέπει να είναι συγκεκριμένος και να εξασφαλίζεται ότι όλοι οι ειδικευόμενοι θα εκπαιδεύονται για το χρονικό διάστημα που απαιτείται.
-Για την ειδικότητα της Εσωτερικής Παθολογίας, το πρόγραμμα της εκπαίδευσης σε συναφείς ειδικότητες και εξειδικεύσεις της εσωτερικής παθολογίας θα εξατομικεύεται ανάλογα με «τις μελλοντικές ανάγκες του κάθε ειδικευόμενου και σε συνάρτηση με τις ανάγκες και τις δυνατότητες του Εκπαιδευτικού Κέντρου».
Η θέση μας είναι πως η εκπαίδευση στο επιστημονικό αντικείμενο π.χ. του Σακχαρώδους διαβήτη ή της Λοιμωξιολογίας, είναι αναγκαία για την κατάκτηση της επιστημονικής επάρκειας στην εσωτερική παθολογία και θα πρέπει να εξασφαλίζεται σε όλους τους ειδικευόμενους της αντίστοιχης ειδικότητας και όχι απλώς «να ενθαρρύνεται η άσκηση τους σε αυτές» και μάλιστα «μόνο στα Εκπαιδευτικά Κέντρα που διαθέτουν μονάδες εξειδίκευσης» όπως αναφέρεται στο κείμενο της Υπουργικής Απόφασης. Με αυτό τον τρόπο δημιουργούνται ειδικευόμενοι δύο ταχυτήτων. Αυτοί που θα έχουν εκπαιδευτεί στο Σακχαρώδη Διαβήτη, τη Λοιμωξιολογία κλπ. και αυτοί που δε θα έχουν ασκηθεί στα επιμέρους επιστημονικά αντικείμενα. Αυτό θα έχει, αναπόφευκτα, επιπτώσεις στο ίδιο το περιεχόμενο της εκπαίδευσης των ειδικευόμενων στην εσωτερική παθολογία. Επιπλέον, γεννιέται εύλογα το ερώτημα και δεδομένου ότι θεσπίζεται η εξειδίκευση στον Σακχαρώδη Διαβήτη, αν θα έχουν τη δυνατότητα, όσοι Παθολόγοι δεν έχουν εξειδίκευση στον Σακχαρώδη Διαβήτη, να αντιμετωπίζουν και να θεραπεύουν ασθενείς με Σ.Δ.
Σε κάθε περίπτωση, θέση της ΟΕΝΓΕ είναι ότι, η εκπαίδευση των ειδικευομένων κατά τη διάρκεια της ειδικότητας θα πρέπει να γίνεται βάσει ενιαίου προγράμματος με περιεχόμενο που θα ανταποκρίνεται στη σύγχρονη γνώση και τις εξελίξεις της επιστήμης, συνδυάζοντας διαλεκτικά το γενικό με την ειδίκευση και την εξειδίκευση.
-Στο σχέδιο της Υπουργικής Απόφασης με θέμα: «Ονομασία, περιεχόμενο και προϋποθέσεις απόκτησης τίτλου ιατρικής εξειδίκευσης από ιατρούς που κατέχουν τίτλο ιατρικής ειδικότητας» προβλέπεται ότι: «απονομή τίτλου Εξειδίκευσης στην Επείγουσα Ιατρική δικαιούνται όσοι κατά την έναρξη ισχύος της παρούσης εργάζονται και έχουν συμπληρώσει 3 συνεχή έτη προϋπηρεσίας με σχέση πλήρους και αποκλειστικής απασχόλησης σε ΤΕΠ Νομαρχιακού, Περιφερειακού ή τριτοβάθμιου Νοσοκομείου». Με αυτό τον τρόπο στερούνται το δικαίωμα απόκτησης του τίτλου της εξειδίκευσης στην Επείγουσα Ιατρική όσοι εργάζονται σε ΤΕΠ με σχέση πλήρους και αποκλειστικής απασχόλησης και έχουν συσσωρευμένη εμπειρία, αλλά δεν έχουν συμπληρώσει 3 χρόνια κατά την έναρξη ισχύος της Υπουργικής Απόφασης.
-Στο άρθρο 2 της ίδιας Υπουργικής Απόφασης προβλέπεται ότι «με υπουργικές αποφάσεις θα καθορίζονται οι προϋποθέσεις τοποθέτησης των ιατρών προς εξειδίκευση, καθώς και όλες οι απαραίτητες διαδικασίες απόκτησης τίτλου εξειδίκευσης, όπως και ο τύπος του τίτλου». Ωστόσο για ορισμένες εξειδικεύσεις π.χ. του Σακχαρώδους Διαβήτη προβλέπεται ότι «οι προϋποθέσεις, η διαδικασία επιλογής των υποψήφιων και ο τρόπος εξειδίκευσης και εξετάσεων θα καθορισθούν από την Επιτροπή Σακχαρώδη Διαβήτη». Για την Λοιμωξιολογία προβλέπεται ότι, οι υποψήφιοι ειδικευμένοι γιατροί για εξειδίκευση «επιλέγονται μετά από συνέντευξη ενώπιον επιτροπής που ορίζεται από το Υπουργείο Υγείας». Την ίδια στιγμή η διαδικασία τοποθέτησης για εξειδίκευση στις Μ.Ε.Θ. γίνεται με κατάρτιση καταλόγου και με σειρά προτεραιότητας που καθορίζεται από το χρόνο κατάθεσης της υποψηφιότητας.
Θέση μας είναι ότι η διαδικασία τοποθέτησης δεν μπορεί να διαφέρει από εξειδίκευση σε εξειδίκευση και πρέπει να εξασφαλίζεται ότι η επιλογή των υποψηφίων θα γίνεται με αδιάβλητο τρόπο και ο αριθμός των εξειδικευμένων θα καθορίζεται με γνώμονα την κάλυψη των υγειονομικών αναγκών του πληθυσμού.
-Υπάρχουν και άλλες εξειδικεύσεις που πρέπει να καθιερωθούν λαμβάνοντας υπόψη την εξέλιξη της επιστήμης και της τεχνολογίας. Συμπερασματικά με τις συγκεκριμένες Υπουργικές Αποφάσεις προωθούνται σημαντικές αλλαγές στην ιατρική εκπαίδευση.
Απαιτούμε να μην δημοσιευτούν οι δύο Υπουργικές Αποφάσεις και να πραγματοποιηθεί άμεσα συνάντηση της ΟΕΝΓΕ με την ηγεσία του Υπουργείου Υγείας για να καταθέσουμε τις προτάσεις μας.
Επαναλαμβάνουμε ότι οι θέσεις της Ο.Ε.Ν.Γ.Ε για την ιατρική εκπαίδευση είναι στον αντίποδα των αλλαγών που προωθεί η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ–ΑΝΕΛ. Έχουμε επανειλημμένως εκφράσει τη διαφωνία μας και απορρίπτουμε τις αλλαγές που προωθούνται τόσο για τις επιμέρους πλευρές τους όσο και γιατί κατά την γνώμη της Ο.Ε.Ν.Γ.Ε, υπηρετούν την προσαρμογή του συστήματος ιατρικής εκπαίδευσης και μετεκπαίδευσης στις ανάγκες του εμπορευματοποιημένου Δημόσιου συστήματος Υγείας-Πρόνοιας, σε συνθήκες ενίσχυσης συνολικά της επιχειρηματικής δραστηριότητας στο χώρο της Υγείας. Αυτό σε καμία περίπτωση δε σημαίνει ότι υπερασπιζόμαστε το σημερινό σύστημα. Απεναντίας θεωρούμε ότι είναι επιτακτική ανάγκη να αλλάξει το σημερινό τοπίο. Είναι επιτακτική ανάγκη να υπάρξουν ριζικές αλλαγές προκειμένου να εξασφαλιστεί υψηλού επιπέδου, απολύτως δωρεάν, ιατρική εκπαίδευση και μετεκπαίδευση ώστε το ιατρικό επιστημονικό δυναμικό να εξασφαλίζεται επαγγελματικά και να μπορεί να προσφέρει, στο πλαίσιο ενός αποκλειστικά δημόσιου και δωρεάν συστήματος Υγείας-Πρόνοιας, σύγχρονες, αντίστοιχες με την πρόοδο και την εξέλιξη της Ιατρικής Επιστήμης, υψηλού επιπέδου υπηρεσίες υγείας, στο ύψος των σύγχρονων αναγκών του λαού μας.
